|
|
กีตาร์และกลอง จาก...หนังสือเมล็ดพันธุ์แห่งปรีชาญาณ |
วันหนึ่ง กีตาร์สังเกตเห็นว่ากลองให้เสียงดังมาก อีกทั้งยังเป็นเสียงที่หนักแน่น เมื่อคนตีกลองใช้ไม้ตีกลอง กีตาร์ติดใจเสียงกลองมาก มันปรารถนาที่จะเป็นเหมือนกลอง
กีตาร์ไม่สามารถจะบังคับใจปรารถนาของตัวเองได้ จึงพูดกับคนตีกลอง และขอให้เขาทำกับตัวเองเหมือนที่ทำกับกลอง คนตีกลองลองตำหนิ และบอกกีตาร์ว่า เขาไม่สามารถที่จะมีเสียงเหมือนกลองได้ เพราะกีตาร์มีคุณสมบัติแตกต่างจากกลอง
กีตาร์ ไม่เลิกล้มความคิด "ฉันต้องการให้คุณใช้ฉันเหมือนอย่างกลอง"
"ไม่ดีหรอก" มือกลองแย้ง
"ฉันขอยืนยันคำพูดเดิม" กีตาร์ ตอบอย่างมั่นใจ
"ก็ได้ ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น" มือกลองลังเล "แต่ท่านจะมาตำหนิฉันไม่ได้นะ หากมีอะไรเกิดขึ้น"
มือกลองเอาไม้ตีกลองตีบนกีตาร์อย่างแรง เพื่อจะได้มีเสียงแบบกลอง หลังจากตีได้ได้ 2 ทีเท่านั้น กีตาร์ก็แตกเป็นชิ้น ๆ เพราะกีตาร์ ไม่ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อจะทนต่อการตีแบบกลอง
......การไม่มีความสุขมักจะเกิดจากความปรารถนาของเรา ที่ต้องการจะเป็นในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้.....
