บทความพิเศษประจำสัปดาห์
ตอนที่ 1 อ้อมอกแม่

 


 

 

ก่อนที่จะฟังเสียงจากหนู ...หนูอยากจะให้คุณพ่อ คุณแม่ อ่านบทความที่น่าสนใจจาก อุดมสาร โดย บ. สันติสุข ในคอลัมน์ คุยกันเจ็ดวันหน ประจำวันที่ 28 พฤศจิกายน - 4 ธันวาคม 2004 เพื่อเป็นของขวัญในวันคริสตมาสของพวกหนู.......

สวนทางกัน?

เป็นธรรมดาของพ่อแม่ที่จะทำทุกอย่างเพื่อลูก ตามที่เห็นดีเห็นชอบ พ่อแม่จึงมักคิดแทนลูกในความจำเป็นต่าง ๆ ก็คิดแทนตั้งแต่วางแผนคลอดแล้วนั่นแหละจะฝากท้องที่ไหน จะคลอดที่โรงพยาบาลไหนดี... คลอดแล้วยังต้องคิดแทนเรื่องอาหารการกิน เสื้อผ้า สุขภาพอนามัย... คิดเลยไปถึงโรงเรียนที่ลูกน่าจะศึกษาเล่าเรียน ตั้งแต่อนุบาล ประถม มัธยม ไปจนถึงมหาวิทยาลัย...ถ้าส่งได้ แล้วก็ยังคงต้องคิดแทนเรื่องอาหารการกิน เสื้อผ้า สุขภาพอนามัย ตลอดจนทุกสิ่งที่คิดว่าจะทำให้ลูกมีความสุขกับชีวิต พ่อแม่บางคนยังเผลอคิดแทนลูกแม้เรื่องสวยเรื่องงาม...แฟชั่น จนบางครั้งแต่งตัวให้ลูกก็เหมือนกับแต่งตัวให้ตัวเอง ถ้าไม่ใช่ตามรสนิยมส่วนตัว อย่างน้อยก็ไว้มองแล้วชอบ มองแล้วน่ารัก....อย่างไรเสีย แม้ตัวจะเกินวัยแล้ว แต่ก็ยังมีลูกแต่งแทนได้ .....แล้วก็ลงไปถึงทุกเรื่อง ... พ่อแม่เคยลำบากยากเข็ญ จึงพยายามให้ลูกต้องลำบากน้อยที่สุด พ่อแม่เคยอดหยาก กินมื้ออดมื้อ จึงให้ลูกกินจนเกินความหิว ถึงขนาดลูกต้องขอร้องไม่กิน พ่อแม่เคยเล่าเรียนในโรงเรียนชื่อธรรมดา ๆ จึงต้องกระเสือกกระสนให้ลูกเข้าโรงเรียนชื่อดังจนได้ จ่ายค่าบำรุงโรงเรียน แม้ก่อน จะได้เข้าเรียนเท่าไรเท่ากัน พ่อแม่ขัดสนเครื่องเล่น เครื่องหย่อนใจ จึงจัดหาให้ลูกมีเล่นมีหย่อนใจ...จนเอียน พ่อแม่เคยได้ค่าขนมวันละไม่กี่สตางค์ จึงหาให้ลูกมีใช้จ่ายจนเกินตัว...... เช่นนี้ ...พ่อแม่หลายคนเลี้ยงลูกจากปมด้อยของตัวเอง เลี้ยงดู จัดหา ให้ลูก จนลูกแทบไม่ต้องเอื้อนเอ่ย เอาไปเอามาก็เลยเลี้ยงตัวเองในขณะที่คิดว่ากำลังเลี้ยงลูก จนไม่เคยคิดจะถามความต้องการแท้ ๆ ของลูก ประเภทว่าเงียบไว้เถอะ เดี๋ยวดีเอง หารู้ไม่ว่า จริง ๆ แล้วลูกต้องการอะไร คิดเหมาเสร็จสรรพว่าเงินสามารถหามาให้ได้ทุกอย่าง เลยนอกจากจัดหาสิ่งที่ตนคิดว่าดีที่สุดสำหรับลูกแล้ว ยังเผื่อเหลือเผื่อเกินให้เงินไว้ซื้อหาสิ่งที่พ่อแม่ยังดูแลไม่ทั่วถึง.....แล้วทำไมเด็กทุกวันนี้ยังเหงาอีก อย่างที่มีการสำรวจถึงสาเหตุของปัญหาของเด็กสมัยนี้ ไม่ว่าเรื่องปัญหาเพศสัมพันธ์ ปัญหายาเสพติด ปัญหาความรุนแรง......พบว่า หนึ่งในสาเหตุใหญ่คือ เด็กรู้สึกเหงา!?! คนเรารู้สึกเหงาเมื่อขาดความรักความอบอุ่น คนเรารู้สึกเหงาเมื่อขาดคนใกล้ชิด ทั้งกาย ทั้งใจ เป็นไปได้ไหมที่สิ่งที่ลูกต้องการมากกว่าหมด ไม่ตรงกับสิ่งที่พ่อแม่คิดว่าดีที่สุดสำหรับลูก? เพราะในขณะที่ลูกต้องการ ความรักความอบอุ่นของพ่อแม่ พ่อแม่ก็พยายามจัดหาสิ่งของเสื้อผ้าเงินตรามาให้แทน เป็นไปได้ไหมที่พ่อแม่จัดหาให้ทุกอย่าง เพื่อชดเชยกับการที่ไม่สามารถจะมีเวลาอยู่กับลูก ประสาพ่อ-แม่-ลูก? ใน "อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก" ปี พ.ศ. 2533 ข้อ 8 มีระบุว่า "เด็กควรได้รับโอกาสและสามารถแสดงความคิดเห็นของเขาและเธอ" ถ้าหากจะหมายความตามนั้น พ่อแม่ก็น่าจะเปิดโอกาสและรับฟังความเห็นและความต้องการของลูก อย่างน้อยจะได้รู้ว่าลูกต้องการอะไรแน่ ๆ เพราะในยุคของความก้าวหน้าด้านวัตถุจนใช้ไม่ทันนี้ ความต้องการด้านวัตถุเริ่มมีน้อยลง เมื่อมาคำนึงถึงความต้องการแท้ ๆ ของคน

เพื่อมีชีวิตอย่างมีคุณภาพ
เพื่อมีชีวิตอย่างมีคุณค่า
เพื่อมีชีวิตอย่างมีความสุข

สำหรับพ่อแม่ยุคนี้ สิ่งที่ต้องถามคือ "วันนี้คุณฟังลูกพูดหรือยัง?"


ต่อไปนี้เป็นเสียงอ้อ..แอ้..ของหนุคะ...หนูได้เปลี่ยนเสียงอ้อ.แอ้..ของหนู ในเวบไซด์นี้แล้วค่ะ...เอิ๊ก..ๆ ๆ

หนูชื่อ "น้องพินทอง" ค่ะ

หนูออกมาดูโลกเบี้ยว ๆ นี้ พร้อมกับเพื่อนสามคน เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม นี้เองค่ะ เอิ๊ก ๆ คุณหมออะไรก็ไม่รู้ หน้าตาก็หล่อ แต่ตีก้นหนู งี้ เขียว เลย หนูขำคุณพ่อของเพื่อนอีกคน แหม ตื่นเต้นจังเลย มาบอกกับเพื่อนหนูว่า .. จะเลิกเหล้า บุหรี่...อะไร ๆ อีกเยอะแยะ ...หนูจำไม่ได้ ....แต่ เอ..คุณพ่อหนูจะให้อะไรหนู????? หนูเป็นปลื้ม ป้าหนู ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ให้ทองหนูตั้ง 1 บาท บอสส์ พ่อของหนูก็ไม่เลว รวมทั้งยาย น้า และอีกตั้งหลายคน ....หนูต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างมากค่ะ...เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ

วันนี้ วันที่ 1 ธันวาคม หนูตื่นเต้นมากค่ะ....คุณพ่อ คุณแม่ พาหนูมาเยี่ยม คุณปู่ คุณย่า ......คุณย่า...น่ารักมากค่ะ คุณย่าบอกกับหนูว่า แม่จะไปทำงาน หนูจะต้องอยู่กับคุณปู่ กับ คุณย่า ก็ o.k. ค่ะ แต่ก็สงสารคุณปู่ คุณย่า หนูนอนเตียงเดียวกันเลยค่ะ work จริง ๆ หนูต้องตื่นกินนมทุก 3 ชั่วโมง คุณปู่ คุณย่า ตั้งเวลาปลุกในมือถือ คนละเครื่อง หนูงี้ ขำกลิ้ง.....หนูชอบจับหน้าอกย่าเล่นเวลากินนม อุ้น ..อุ่น ..วันนี้...เป็นวันแรก....หนูคิดถึงอ้อมอกของแม่ค่ะ .................Merry Christmas and Happy New Year 2005 ทุก ๆ คน ค่ะ สัปดาห์หน้าพบกันใหม่....หนูพินทอง