|
|
เสียงหัวเราะ เสียงปรบมือ กับเสียงค้อนตอกตะปู
ในการกระทำไม่ว่าจะเป็นกิจกรรม โครงการ หรือธุรกิจอะไรก็ตาม เป็นธรรมดาอยู่เอง ที่เราหวังให้เกิดความสำเร็จ เกิดผลงานที่ดี ยังความชื่นชมยินดีแก่ตัวเรา และหมู่คณะของตน... เมื่อเราประสบผลสำเร็จ เราก็ยินดี เราจัดฉลอง เรา "ปรบมือ" เรา "หัวเราะ"
........ แต่ในเสียงหัวเราะ เสียงปรบมือของเรานั้น บ่อยครั้งดังถึงดังมาก จนกลบเสียงอื่นที่เกิดขึ้นตามมาด้วย เสียงนั้นคือเสียงอะไร? อาจจะไม่ใช่เสียงหัวเราะก็ได้ เพราะถ้าเป็นเสียงหัวเราะก็เป็นสภาพที่ดี ภาษาของนักธุรกิจปัจจุบัน มักพูดว่า เป็น win/win situation ในสภาพเศรษฐกิจ ทุกวันนี้พวกนักธุรกิจทุกคนคงอยากให้เป็น win/win situation นี้ตลอดไปทุกเรื่อง ทุกโครงการเปรียบเสมือน cell ที่ตามธรรมชาติ ให้เจริญเติบโตเป็นสองเท่าเสมอ จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 จาก 4 เป็น 8 ฯลฯ โดยไม่มีใครต้องสละอะไรเลย มีแต่ได้กับได้ลูกเดียว
แต่ในภาษาบัญชี กลับมี credit และ debit นั่นคือ ถ้ามีบวกก็ต้องมีลบ พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ เมื่อมีได้ก็ต้องมีเสีย ถ้าใครคนหนึ่งได้ ต้องมีอีกคนหนึ่งเสียเปรียบ เสมือนเหตุการณ์ "เสียงหัวเราะ" ท่ามกลาง "เสียงตอกตะปูบนกางเขน" และนี่มักจะเป็นเหตุการณ์สถานภาพทั่วไปในชีวิตประจำวันของเรา และจุดนี้แหละที่เป็นสิ่งที่พวกเราคริสตชน ควรจะต้องหมั่นดูแลเอาใจใส่ที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์เช่นนี้
เรา "หัวเราะ" "ปรบมือ" ขณะที่คนอื่นกำลังถูก "ตอกตะปูบนกางเขน" ไหม? เมื่อ...
- เรารับสิ่งสมหวังเกียรติยศตามความต้องการของเรา เพราะไปแย่งชิงจากผู้อื่น
- เราได้รับผลกำไรจากการทำการค้า ทำธุรกิจ บนค่าแรงที่ต่ำกว่ามาตรฐานบนแรงงานเด็ก บนคุณภาพสินค้าที่ต่ำกว่ามาตรฐาน
- เรารับความร่ำรวย จากความยากจนของผู้ด้อยโอกาสที่รับใช้เรา
- เราได้รับเอกสิทธิ์สิ่งพิเศษมากมายจากการบั่นทอน หรือแม้กระทั่งขจัดสิทธิ์ของผู้อื่น
- เรามีล้นเหลือมากมาย จากความไม่เอื้ออาทร ไม่แบ่งปันแก่ผู้ขัดสนอดอยาก
- เราอบอุ่นสบายการสบายใจจากความไม่แยแสกับผู้ถูกทอดทิ้งโดยสังคม
- เราชนะการต่อสุ้ การแข่งขัน การประมูลด้วยกลโกง ด้วยการโกหก ด้วยการเอาเปรียบ ด้วยการจ่ายใต้โต๊ะ
- เราหาความสุขสำราญ จากความตกทุกข์ ได้ยาก ความทุกข์ทรมาน ของคนอื่น โดยเฉพาะสตรีและเด็ก
- เราหาความชอบธรรมสำหรับตนเองบนการกล่าวหา การดูถูก การกล่าวร้ายคนอื่นบ่อยครั้ง ลับหลังเขา
- ผู้ผิดชนะคดีในศาล ด้วยวิธีการไม่ยุติธรรม
- เราเป็นหนึ่งเดียวกับผู้ร่วมฐานะทัดเทียมกัน แต่กลับถูกละเลย ไม่สนใจผู้ต่ำต้อยกว่าหรือฐานะต่ำกว่า
- เรากอบโกยด้วยความโลภ โดยไม่แยแสว่าวิธีการถูกต้องยุติธรรมหรือไม่?
- เราวาดภาพความหวังสวยงามเลิศลอยบนความทะเยอทะยาน ความหยิ่งจองหอง บนความเชื่อมั่นในตัวเองแต่อย่างเดียว โดยลืมไปว่าชีวิตนี้เป็นพระพรของพระบิดาเจ้า
- เราเจริญก้าวหน้าบนความถดถอยของผู้ที่อ่อนแอกว่า
- เราสร้างของใหม่บนการทำลายของเก่าที่ยังคงคุณค่าอันเป็นมรดก
- เราขยายอาณาจักรของเรา โดยขยายพื้นที่ดิน โดยทำลายธรรมชาติ ตัดต้นไม้ ทำลายสิ่งแวดล้อม เพิ่มมลภาวะ
- เราได้งบประมาณตามที่ขอ โดยส่วนที่เราได้ หรือได้เพิ่มนั้นเป็นการตัดทอนของคนอื่นที่มีความจำเป็นมากกว่าเรา เราคงไม่ได้ตั้งใจจะหัวเราะ หรือปรบมือในเหตุการณ์เช่นนี้ แต่เหตุการณ์ชีวิตเหล่านี้ กำลังเกิดขึ้นในสังคมเรา พระทรมานขององค์พระคริสต์กำลังดำเนินอยู่ในมนุษยชาติ โดยเฉพาะท่ามกลางเพื่อนของเราในสังคม เราควรแสวงหาคนๆ นั้น เงี่ยหูฟังเสียงค้อนตอกตะปูตรึงกางเขน และช่วยแบกกางเขนของเขาด้วย
