มโนธรรม
เรียบเรียงโดย คุณพ่อเชษฐา ไชยเดช

ขโมยสองคนเข้าไปในวัดกลางดึกของวันหนึ่ง หลังจากที่พวกเขางัดประตูห้องซาคริสเซียเสร็จแล้ว พวกเขาเข้าไปขโมยทุกอย่างที่อยู่ในห้องนั้น ไม่ว่าจะเป็นถ้วยกาลิกษ์ รัศมีสำหรับอวยพรศีล รวมทั้งรูปภาพที่สวยงามภายในวัดด้วย หลังจากที่กวาดทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปในเป้ที่พวกเขาเตรียมมาแล้ว พวกเขารีบหนีออกจากวัด

  ชวนรำพึง
พระเยซูเจ้าทรงตรัสว่า "วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสี หน้าซื่อใจคด ท่านถวายหนึ่งในสิบของสะระแหน่ ผักชี ยี่หร่า แต่ได้ละเลยธรรมบัญญัติในเรื่องที่สำคัญ เช่น ความยุติธรรม ความเมตตากรุณา และความซื่อสัตย์ บทบัญญัตินี้จำเป็นต้องปฏิบัติ โดยไม่ละเว้นบทบัญญัติอื่นๆ ผู้นำทางตาบอดเอ๋ย ท่านกรองลูกน้ำ แต่กลับกลืนอูฐทั้งตัว" (มธ23:23-24)

 

 

เมื่อทั้งสองหนีไปได้ไกลพอสมควรแล้ว ขโมยคนหนึ่งมีสีหน้าไม่สบายใจ เขานั่งลงที่ข้างถนนและเริ่มร้องไห้

"ทำไมฉันถึงได้ทำสิ่งนี้ลงไปได้"
ขโมยคนนั้นเริ่มคร่ำครวญ "ฉันเป็นคนที่ไม่มีพระเจ้า ขอพระองค์ยกโทษให้ลูกด้วย ลูกสัญญาว่าจะไม่ทำสิ่งนี้อีก"

"เพื่อนเอ๋ย นายเสียใจที่เราทำผิดไปขโมยของในวัดหรือ?"
เพื่อนขโมยถาม
"เปล่า"
"แล้วนายร้องไห้ทำไมล่ะ?"
"ฉันเสียใจที่ฉันลืมไหว้ตู้ศีลก่อนที่จะออกจากวัด"????