ที่ชิชิลีมีอารามฤษีแห่งหนึ่ง สมาชิกคนหนึ่งในอารามแห่งนั้น มีนามว่าเอปิฟานิโอ เขาวาดภาพได้เก่งมาก และเขาอยากจะวาดภาพที่สวยที่สุดเพื่อเก็บไว้เป็นงานชิ้นเอกของเขา สำหรับเขาภาพที่สวยที่สุด ก็คือภาพพระพักตร์ของพระเยซุ แต่ปัญหาของเขาก็คือ เขาจะหาใครมาเป็นแบบเพื่อที่จะวาดภาพพระพักตร์ของพระเยซู เพราะใบหน้าของคนๆ นั้นจะต้องเป็นใบหน้าที่แฝงไว้ด้วยความทุกข์ระทมของ

  ชวนรำพึง
อย่าแสวงหาพระพักตร์ของพระเยซูเจ้า ในมนุษย์เพียงคนเดียว แต่จงแสวงหาพระพักตร์ของพระองค์ในเพื่อนมนุษย์ทุกๆ คน หลายๆ ครั้ง เรามัวแต่ไปแสวงหาพระองค์ในสถานที่ไกลแสนไกล ในบุคคลที่อยู่ห่างจากเรา ทั้งๆ ที่จริงแล้วพระองค์อยู่ใกล้เรานิดเดียว การแสวงหาพระองค์เราอาจจะปิดตาบ้างก็ได้ แต่ที่สำคัญอย่าลืมเปิดหัวใจล่ะ

 

 

การสิ้นพระชนม์และความชื่นชมยินดีของการกลับคืนชีพ ใบหน้าของพระเจ้าแท้และมนุษย์แท้

เอปิฟานิโอ ได้ออกเดินทางไปทั่วทวีปยุโรป เขาพยายามแสวงหาผู้คนที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายกับพระเยซูเจ้าในจินตนาการของเขา เขาต้องผิดหวังอย่างมาก เพราะเขาหาไม่พบ เย็นวันหนึ่งขณะที่เขากำลังหลับ เขาฝันว่า ทูตสวรรค์องค์หนึ่ง ได้พาเขาไปพบกับบุคคลต่างๆ และทูตสวรรค์ได้บอกกับเขาว่า ใบหน้าของบุคคลเหล่านี้แหละเป็นใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับพระพักตร์ของพระเยซูเจ้า ในฝันเขาพบใบหน้าเอิบอิ่มเบิกบานของเจ้าสาวที่เพิ่งแต่งงาน ใบหน้าอันบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเด็กทารก ใบหน้าของผู้ที่ตรากตรำทำงานหนักอย่างชาวนา ใบหน้าที่ทนทุกข์ของผู้ป่วย ใบหน้างดงามเปี่ยมคุณธรรมของผู้เป็นแม่ ใบหน้าที่ตื่นกลัวของเด็กกำพร้า ใบหน้าที่เคร่งครัดของผู้พิพากษา ใบหน้าที่เริงร่าของนักแสดงตลก ใบหน้าอันเปี่ยมเมตตาของพระสงฆ์ผู้ฟังแก้บาป ใบหน้าที่มีแผลเป็นของคนโรคเรื้อน

เอผิฟานิโอตกใจตื่น เขารีบเดินทางกลับไปยังอารามของเขา และเริ่มวาดภาพพระพักตร์ของพระเยซูทันที

หนึ่งปีผ่านไป เขาวาดภาพพระพักตร์ของพระเยซูเจ้าเสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาเชิญอธิการและสมาชิกในคณะมาพร้อมกัน เพื่อที่จะแสดงผลงานชิ้นเอกของเขา ทุกคนประหลาดใจ เพราะพระพักตร์ของพระเยซูในภาพที่เอปิฟานิโอวาดนั้น เป็นเพียงภาพเค้าโครงพระพักตร์ของพระองค์ และในรายละเอียดของพระพักตร์นั้นเป็นรูปใบหน้าของบุคคลต่างๆ มากมายจากหลายสภาพชีวิต และอาชีอยู่ในเค้าโครงพระพักตร์นั้น